ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਮਿਲਣੀਆਂ ਸਥਾਪਤ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਰਚਨਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਕੁਝ ਪਹਿਲੇ ਸਾਧਨ ਸਾਡੇ ਹੀ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਬੱਸ ਅਤੇ ਘੱਬਰਾਇਆ ਸਾਧਨ ਸਨ। ਪਰ ਪਹਿਲੇ ਸਾਧਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਅਤੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਬਹਿਤ ਵਧੀਆਂ ਮਿਕਨਾਈਂ ਵਿਕਸ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਅਤੇ ਸਿਖਿਆ ਵਧੀ ਹੈ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆਂ ਆਵਿਸ਼ਕਤਾਵਾਂ ਰਚਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਰਥ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਜਟਿਲ ਸਾਧਨ ਅਤੇ ਮਿਕਨਾਈਂ। ਚਕਰ - ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਜਾਣੇ ਗਏ ਉਪਕਰਣ ਹਨ, ਜੋ ਲਗਭਗ 4000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਗੁਡ਼ਾਂ ਦੀ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਕੇ ਮੋਬਾਈਲਟੀ ਵਿੱਚ ਕਾਲਾਂਬਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਆਵਿਸ਼ਕਤਾ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਿੰਦੀ ਐ ਤੋਂ ਬਿੰਦੀ ਬੀ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਸਧਾਰਨ ਬਣਾਈ।
ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤੋਂ ਪਿਆ ਸਮਝ ਗਏ, ਤਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਹੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਮਸ਼ੀਨ ਦੁਆਰਾ ਉਸੀ ਕਾਰਜ ਦੌਰਾਨ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ; ਸਾਡੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਜਿਵੇਂ ਹੈਮਰ, ਸਪਨ ਅਤੇ ਸਕ੍ਰੂਡਾਇਵਰ ਤੋਂ ਲਿਖ ਕੰਪਲੈਕਸ ਟਾਈਪ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਜਿਵੇਂ ਐਰਪਲੇਨ, ਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੋਬਟ। ਇਥੇ ਤੱਕ ਸਾਰੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਆਪਣੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਕਸ਼ਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ।
ਨਵੀਂ ਸਮਝਾਓਂ ਜਾਂ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀਆਂ ਨੂੰ ਭੀ ਮੈਕਨੀਕਲ ਉਪਕਰਣਾਂ ਨਾਲ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਸਾਡੀਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੈਕੀਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸਾਡੀਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਰੀਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਹੁਲਤ ਨਾਲ ਸੰਤੂਲਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਬਿਲਤਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਜਾਂ ਸਪੇਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ? ਮੈਕੀਨ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਵਿਕਾਸਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਸਾਡੇ ਪਾਸ ਮੈਕੀਨਾਂ ਦੀ ਉਤਪਾਦਨ ਅਤੇ ਇਸ਼ਤੇਮਾਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਤਸ਼ਾਹਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੋਤਾ ਤਾਂ ਅੱਜ ਸਾਡੀਆਂ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਹੁਤ ਵੱਖ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ।
ਮੈਕੀਨਾਂ ਅਤੇ ਰੋਬਟਸ ਦੀ ਮਹਤਵਪੂਰਨਤਾ ਆਜ ਸਾਰੀਆਂ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬਦਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਸਾਡੀਆਂ ਦੇ ਪਾਸ ਜਿਸ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸਕਤੇ ਹੋ ਉਸ ਨੂੰ ਆਉਟੋਮੇਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਉਟੋਮੇਸ਼ਨ — ਮਾਨਵਾਂ ਦੀ ਜਗ੍ਹ ਮੈਕੀਨਾਂ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਾਰਜ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਡੀਆਂ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਬਾਸ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਟਿਲ ਭੂਮਿਖਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਿਜਨੇਸ ਲਈ ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਮੁਲਿਆਂਕਨ ਕਰਨਾ। ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਬਿਲਤਾ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਆਜ ਰੋਬਟਸ ਬਹੁਤ ਉਪਯੋਗੀ ਸਨ।
ਖੜੀ ਬੁਧੀ (AI) ਮਸ਼ੀਨ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਗੁਰੂ ਟੰਡਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। AI: ਇਕ ਤਕਨੀਕ ਜੋ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਨੁਭਵ ਅਤੇ ਪਰਿਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਸਿਖਣ ਲਈ ਸਮਰਥ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਧਿਕ ਜਟਿਲ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਰਜਵਾਈ ਨੂੰ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਾਨਵ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਮਾਨਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਵਿਧ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋਹਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਮਾਨਵਾਂ ਨੂੰ ਜਟਿਲ ਅਤੇ ਰੁਚਨੀਅਤਿਪੂਰਨ ਕਾਰਜਾਂ 'ਤੇ ਅਧਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲਾਭਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਮਿਕਨੀਕੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕੁਝ ਚੰਗੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੇ ਅਡਵਾਂ ਵੀ ਹਨ। ਇੱਕ ਚਿੰਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਟੋਮੇਟਿਕ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰਜ਼ਕ ਦੀਆਂ ਬੇਰਾਹਤੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਮਿਕਨਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਜਗਹ ਲੈ ਲਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਾਜ਼ੀਦਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਅਣਿਵਾਰ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਇਥੋਂ ਵੀ ਇਕ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮਿਕਨਾਂ ਦੀ ਵਧੀਆਂ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪੈਰੇ ਹਨ - ਤੋਂ ਸੋਚੋ ਤਾਲ ਅਤੇ ਗੇਸ ਉਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਮਿਕਨਾਂ ਤੇ। ਇਹ ਸਾਡੀ ਪਲੈਨਟ ਨੂੰ ਭੀ ਪੈਰਾਬਾਦ ਕਰ ਕੇ ਖਾਣਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਲਸ਼ਾ ਬਦਲਾਵ ਲਾਏ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਮਿਕਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੈ।
ਇੰਜਨੀਰਿੰਗ, ਸਾਇਂਸ ਅਤੇ ਕਲਾ ਮਿਲ ਕੇ ਯੰਤਰਾਤਮਕ ਆਸਚਰਜ਼ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਇਂਸਟ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂਦਰੋਂ ਇੰਜਨੀਅਰ ਯੰਤਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਅਤੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਹ ਸਮਝ ਉਪਯੋਗੀ ਕਿਸੇ ਚੀਜ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਨਸੈਪਟ ਨੂੰ ਵੀ ਸਫ਼ਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲਾਤਮਕ ਕਮਤਾ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਉਪਯੋਗ ਕਰਕੇ ਜਟਿਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਵੀਨ ਹੱਲ ਸ਼ੌਧਣ ਲਈ ਚਲਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਕਮਤਾਵਾਂ ਮਿਲ ਕੇ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀਕਲ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।